Zal acceptatie sterk genoeg kunnen zijn?
Toen ik een jaar of 10 geleden in therapie was voor mijn angst voor afgesloten ruimtes (toen was de trein het probleem) lag erg de nadruk op rationele analyse van gedachten. Je moest de gedachte identificeren en er dan vragen over gaan stellen, zoals ‘is dit echt waar?’, en ‘is het waarschijnlijk?’ Ik dacht bijvoorbeeld dat juist de trein waar ik in zou zitten kapot zou gaan en ik uren in de trein vast zou zitten. Het antwoord op de vraag ‘is dit echt waar’ is in het grootste gedeelte van de gevallen natuurlijk ‘nee’. En dat beantwoordt meteen de tweede vraag dat het heel onwaarschijnlijk is. Zelfs als de trein ergens stil komt te staan is de reden in het overgrote deel van de gevallen een rood sein omdat een andere trein nog over het spoor rijdt en rijdt de trein waar ik inzit na luttele seconden of hoogstens minuten weer verder. Toch voel ik nog steeds spanning opkomen als ik in een trein zit en hij gaat (niet bij een perron) stilstaan. Ik weet dat het hoogst onwaarschijnlijk is da