Posts

Vertrouwen

Inmiddels vertrouw ik niet meer op mezelf dat ik het gevoel dat dit me geeft niet zo erg ga vinden dat ik er alles voor over heb om het op te laten houden. De gedachte dat ik dan Washington nooit ga zien is dan zeker niet sterk genoeg om me toch vol te laten houden. En dat ik eerder gezegd heb dat ik het durf al helemaal niet. Er zijn ergere dingen dan een plek niet zien (en ook dan op een eerdere uitspraak terugkomen). Het gevoel overtuigt me simpelweg dat ik het niet wil doen, dat dit het niet waard is. Ik kan wel bedenken dat dit slechts een gevoel is, maar dat maakt geen verschil. Ik heb geen vertrouwen in mezelf omdat ik eerder soms wel ben gegaan als ik bang was en soms niet. Ik wilde niet met de trein naar Bremen naar een congres, maar ik ben wel gegaan. Ik wilde niet met de trein naar Dresden naar een congres, en ik ben niet gegaan. Ik durfde niet met de bus naar Rome, maar ik ben wel gegaan. Ik durfde niet met de trein naar Rome, en ik ben niet gegaan. Ik maakte me enorme zo
Een reactie posten
Meer lezen

Zal acceptatie sterk genoeg kunnen zijn?

Toen ik een jaar of 10 geleden in therapie was voor mijn angst voor afgesloten ruimtes (toen was de trein het probleem) lag erg de nadruk op rationele analyse van gedachten. Je moest de gedachte identificeren en er dan vragen over gaan stellen, zoals ‘is dit echt waar?’, en ‘is het waarschijnlijk?’ Ik dacht bijvoorbeeld dat juist de trein waar ik in zou zitten kapot zou gaan en ik uren in de trein vast zou zitten. Het antwoord op de vraag ‘is dit echt waar’ is in het grootste gedeelte van de gevallen natuurlijk ‘nee’. En dat beantwoordt meteen de tweede vraag dat het heel onwaarschijnlijk is. Zelfs als de trein ergens stil komt te staan is de reden in het overgrote deel van de gevallen een rood sein omdat een andere trein nog over het spoor rijdt en rijdt de trein waar ik inzit na luttele seconden of hoogstens minuten weer verder. Toch voel ik nog steeds spanning opkomen als ik in een trein zit en hij gaat (niet bij een perron) stilstaan. Ik weet dat het hoogst onwaarschijnlijk is da
Een reactie posten
Meer lezen

In de lift

Ik ben vandaag in de lift geweest. We zijn naar het ziekenhuis gefietst, hebben daar de fiets weggezet en zijn naar binnen gegaan. Toen ging ik natuurlijk nog even naar de wc (slot ging soepel) en daarna zijn we naar de liften gelopen. Het voelde onwerkelijk. Ik ben echt jaren niet in de lift geweest, maar ik had besloten dat ik het zou gaan doen, dus ik drukte op het knopje. De lift kwam snel en de deuren gingen open. Hij was helemaal leeg; er was geen excuus om er niet in te gaan. Ik ben ingestapt en heb op het knopje van de eerste verdieping gedrukt. De deuren bleven te lang open. Ik wilde er nog uit, maar ze gingen toch dicht. Ik zat erin. Ik dacht dat hij niet bewoog. Ik dacht ‘hij doet het niet’, maar hij ging toch omhoog. Hij zoemde ontzettend hard. Hij remde weer. De deuren gingen nog niet open. Ik dacht dat ze niet meer open zouden gaan, maar ze gingen toch open. Ik ben uitgestapt.   Ik wilde niet nog een keer. Ik had bedacht dat ik 3 keer erin zou gaan, maar ik wilde ni
Een reactie posten
Meer lezen

Wat is willen?

Wat zou het veel makkelijker zijn als ik gewoon niet op reis zou willen. Als ik, als er nog niet geboekt is en ik gewoon mijn leven leef, niet zou denken, “het zou toch wel heel leuk zijn om Washington een keer te bezoeken”. Maar op dat moment lijkt het me ook daadwerkelijk heel leuk. Dan ben ik ervan overtuigd dat ik daar wil rondlopen en zien hoe het er in het echt uitziet. Ik weet op dat moment ook dat de overtuiging dat ik ernaartoe wil later aan het wankelen gebracht zal worden, maar nog steeds kan ik dan denken: “maar dat is de moeite waard, want ik wil het heel graag een keer zien” en ook: “maar dan ga ik straks dood zonder Washington een keer gezien te hebben en dat wil ik toch ook niet”. Inmiddels is deze wil echter sterk verzwakt. Hij is er nog wel, en ik wil ook dat deze wil de sterkste gaat zijn. Maar ik kan niet ontkennen dat ik tegelijkertijd niet wil. Dat ik er ook van overtuigd ben dat reizen gewoon niets voor mij is en dat ik tevreden moet zijn met mijn leven zoals h
Een reactie posten
Meer lezen

Er is geboekt

Er is geboekt. Ik zou graag zeggen dat ik heb geboekt, maar dat klopt niet. Ik heb iemand anders laten boeken en diegene heeft dat gisteren gedaan. Er is een ticket met mijn naam erop. Er is een vliegtuig waarvan het de bedoeling is dat ik er in ga zitten om me naar mijn bestemming te brengen. Er is zelfs al betaald zonder mogelijkheid tot omboeken of annuleren. Op basis van deze gegevens lijkt vast te staan dat ik op die tijd en met dat vliegtuig zal gaan vliegen. Iemand die dit in het systeem van de klm ziet staan zal denken dat ik er dan zal zijn en in zal stappen. Voor mij voelt dat echter zeer ongeloofwaardig. Zal ik dat echt gaan doen? Het doel van deze vliegreis is niet eens de stad die we gaan bezoeken (Kopenhagen). Het doel is om te oefenen met vliegen omdat ik een maand later voor mijn werk naar Washington moet. Ik zeg ‘moet’ alsof ik gedwongen word maar dat is niet zo. Ik heb er zelf voor gekozen om me in te schrijven voor het betreffende congres. Dat had ik niet hoev
Een reactie posten
Meer lezen